အခ်ိန္ရဲ႕တိုက္စားမႈေတြေၾကာင့္ နလံုးသားေတြလည္း
ေဟာင္းႏြမ္းေနခဲ့ ရၿပီေလ
နိဳးထခြင့္ဆိုတာ မလိုခ်င္တဲ့သူမွမရွိတာ
သို႕ေသာ္...၊ဘ၀ေတြက
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ထက္ ခါးသက္ခဲ့
ငါ့ရင္ခြင္လည္း ေသာ့ခတ္ထားခဲ့မိတာ ၾကာေပါ့...။

အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့ညေတြ
အနာဂတ္မဲ့ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ဒဏ္ခတ္ထားခဲ့မိတဲ့ ကိုယ္တြင္းေက်ာ္ျဖစ္ရုပ္ႁကြင္းေတြ
ပ်က္ခ်ိန္ေက်ာ္ပါလ်က္ မစြန္႕လႊတ္ႏုိင္တဲ့
အမွတ္တရ ပစၥည္းကေလးေတြ
ဘာမ်ွေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး
လြမ္းတယ္....။

စုတ္သထက္စုတ္ ေ၀းသထက္သာေ၀းလာတယ္
ျပင္ပကမၻာမွာ ေမွာင္အတိဖံုးဆဲ
ပိုေနၿမဲ က်ာေနၿမဲမို႕
ခေရာင္းလမ္းက တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ၾကမ္းလာတယ္
ဓားေတာင္ေတြ ေနရာအႏွံ တင္းၾကမ္းျဖစ္လာတယ္
အစကတည္းကမွ မမွန္ဘဲ ခုေတာ့
အိမ္ျပန္နိုင္ဖို႕ေတာင္ လမ္းဆိုတာမရွိနိုင္ေတာ့
ဒီ့အတြက္လည္း လြမ္းတယ္........။

ခုခ်ိန္မွာ ေအာင္သြယ္ေတာ္ေတြကို မုန္းတယ္
ခုခ်ိန္မွာ အထင္ကရ ပြဲစားဆုိတာေတြကို မုန္းတယ္
ခ်စ္ရမဲ့သူေတြကို မုန္းတယ္
ခ်စ္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုလည္း မုန္းတယ္
အနာဂတ္ဆိုတာကိုလည္း မုန္းတယ္
လြမ္းတာေတြ မုန္းတာေတြရ႕ဲၾကား
ခ်စ္ခဲ့ရျခင္းရဲ႕ ညီမွ်ခ်င္းက
ဘာလဲ.......?........?.........?