ဘ၀ရဲ့ စာမ်က္နွာမွာ အမည္းစက္ေတြဒုနဲ ့ေဒး
ေမာဟိုက္ျခင္းဆိုတဲ့ ကမ္းပါးေတြက
ငါ့မ်က္နွာမွာ ျပည့္လို ့
အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းေတါလည္း
မျပည့္ခဲ့ ပါဘူး ေမ.....။..........။
ခြန္အားေတြ ၿဖိဳးေမာက္စဥ္ခဏ
ပြင့္လင္းရာသီရဲ့ အရိပ္မွာ ခိုလို ့
သံသာသာ မခ်ိဳျမဘဲ
နင္းျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဆူခင္းလမ္းေတြ
ေတာင္ပံု ရာပံု...။..........။
ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းမွာ မေပ်ာ္ေမြ ့တဲ့ငါ.....၊
ခုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ အထီးက်န္ေနတဲ့ ငါ.....၊
အီကိုေတြနဲ ့ နစ္မြန္းေနတဲ့ ငါ...၊
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ေႏြဦးရဲ့ ေလရူးမွာ
တသုန္သုန္..............။...............။
Sunday, December 30, 2007
ေႏြဦးပံုျပင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

No comments:
Post a Comment