ေလာကလူ ့ ေဘာင္ ကံမဆံုတဲ့ သည္တရား
ျပံဳးေပ်ာ္ကာ ရႊင္မရေတာ့
ေသာကေတြ ပြား..........။
သည္ေဆာင္းသည္ေႏြ ဘယ္လိုသာျဖတ္သန္း
ေမ့မရတဲ့ ရင္ခတ္အလြမ္း
တမ္းတတာ ပိုရံုဘဲရွိ
လွမ္းကြားေ၀းဆဲ ပန္း.........။
သံသရာမကုန္ ျပန္ကာေတြ ့မွေတာ့
ဖန္တရာေၾက အားတင္း ကာလ
ျပန္မလည္တဲ့ သည္မ်က္၀န္း
ရင္မွာစိုးထိတ္
တိုးတိတ္ေဆြးေငး
ေအာ္........၊
တိတ္တိတ္ကေလး ေနတာဘဲ
ေကာင္းမည္ထင္॥။.........။.........။
Saturday, November 24, 2007
ျမတ္နိုးသူ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

No comments:
Post a Comment